/«Кара йөзләр» пьесасыннан/
Агыйделкәй буйлап бер сал килә,
Яркайларга бәрелә дулкыны;
Яшьлек гомеремне йотармыни
Караңгы да тормыш упкыны?
Ай нурлары кебек балкый иде,
Керсез иде минем йөзләрем, —
Усал кешеләр аны карайттылар,
Канлы яшьләр түгә күзләрем.