Язмыш шулай язган безгә —
Җирдә гомер итәбез.
Дөнья буйлап, гомер буйлап
Сәфәр чыгып китәбез.
Артта — гомер еллары ла,
Алда — гомер юллары.
Әй гомернең ул юллары —
Бигрәкләр дә бормалы.
Көннән-көнгә, айдан-айга,
Елдан-елга күчәбез.
Әкияттәге шикелле
Утлар-сулар кичәбез.
Артта — гомер еллары ла,
Алда — гомер юллары.
Әй гомернең ул юллары —
Бигрәкләр дә бормалы.
Атлыйбыз да йөгерәбез,
Чабабыз — тик тормыйбыз.
Арттан дөнья куа килә,
Әлегә тоттырмыйбыз.
Артта — гомер еллары ла,
Алда — гомер юллары.
Әй гомернең ул юллары —
Бигрәкләр дә бормалы.
Бу җыр Зөһрә Шәрифуллина репертуарында бар
«
»