Моңлы чишмә уяна кич,
Гөлбакчасын йөгереп чыгам,
Кем моңлана — күренми һич.
Яшьлегем чишмәләре
Еракта халкым моңнарында,
Авылда гармун телләрендә,
Калыр ул, югалмас чишмәләр.
Син бул Таһир, булам — Зөһрә,
Икәүләшеп эчәрбез моң.
Чишмәләрен көндезен-кич.
Яшьлегем чишмәләре
Еракта халкым моңнарында,
Авылда гармун телләрендә,
Калыр ул, югалмас чишмәләр.
Су юллары искә төшә,
Хәзер инде безнең уллар
Гашыйк булып моңлана кич.
Яшьлегем чишмәләре
Еракта халкым моңнарында,
Авылда гармун телләрендә,
Калыр ул, югалмас чишмәләр.
Бу җыр Ләйсән Гыймаева, Таһир Асылгәрәй репертуарында бар
«
»