Ятып калды яуда, туган авылым,
Имән кебек батыр ирләрең.
Шатлыгын да күрдең, кайгысын да,
Сыгылмады ләкин иңнәрең.
Кайларга гына барсам да,
Түзеп тора алмыйм һич тә:
Сагындыра, төшә искә
Имәнкискә, Имәнкискә.
Көтеп тора якты тәрәзләрең,
Җырлап тора нурлы кырларың.
Безнең бәхет — синең туфрагыңда,
Шул бәхетне данлый җырларың.
Кайларга гына барсам да,
Түзеп тора алмыйм һич тә:
Сагындыра, төшә искә
Имәнкискә, Имәнкискә.
Матур да син, авылым, батыр да син,
Көч аласың, ахры, Камадан.
Рәхәт яшә, авылым, тыныч яшә,
Сугыш давылын күрмә яңадан.
Кайларга гына барсам да,
Түзеп тора алмыйм һич тә:
Сагындыра, төшә искә
Имәнкискә, Имәнкискә.