Таң кояшы нурын сипте,
Гөлләрне иркәләде.
Алсу нурларга төренде,
Кошлар җырына күмелде
Тирсәнең иртәләре.
Кичләр-иртәләр
Моңсу үтәләр.
Сөйгәнемнән хатлар алдым,
Тиздән кайтып иркәләр.
Таң җиле назлый күңелне,
Өметләр алда гына.
Күңелдә язлар гына тик,
Булырсың яннарымда син
Тирсәнең таңнарында.
Кичләр-иртәләр
Моңсу үтәләр.
Сөйгәнемнән хатлар алдым,
Тиздән кайтып иркәләр.
Ямьле җәйләр җитәр әле,
Сагышлар үтәр әле.
Булырбыз бергә гомергә,
Җыр булып яшәр күңелдә
Тирсәнең иртәләре.
Кичләр-иртәләр
Моңсу үтәләр.
Сөйгәнемнән хатлар алдым,
Тиздән кайтып иркәләр.