Яннарыма килсәңче

Карурманның читендә
Агарып тора каен.
Шул каенга карыймын мин
Сине сагынган саен.

Яннарыма килсәңче,
Чәчәк бүләк итcәңче,
"Мин синеке, син минеке,
Сөям сине!" — дисәңче.

Әйтә алмадым сиңа, иркәм
Яратуым хакында.
Зур өмет белән яшимен,
Очарашам дип тагын да.

Яннарыма килсәңче,
Чәчәк бүләк итcәңче,
"Мин синеке, син минеке,
Сөям сине!" — дисәңче.

Сине һәрчак шунда көтәм,
Яннарыма килсәңче.
Йөрәгемнең януларын,
Ярсуларын белсәңче.

Яннарыма килсәңче,
Чәчәк бүләк итcәңче,
"Мин синеке, син минеке,
Сөям сине!" — дисәңче.