Син минем мәңге сөярем

Син — күңелем талларына
кунаклаган былбылым;
җан тартканым,
ямь тапканым,
тик минеке булгырым!

Син — минем татлы хыялым,
талмас канат куючым;
күз яшемне түктерүчем,
җаннарымны кыючым.

Син — тәкъдирдә язылганның
карасы да, агы да:
күгемдә йә кояш балкый,
йә гел болыт агыла.

Син — минем татлы хыялым,
талмас канат куючым;
күз яшемне түктерүчем,
җаннарымны кыючым.

Син — минем мәңге сөярем,
ничек кенә булсаң да;
сине ташлар хәлләрем юк,
ниләр генә кылсаң да…

Син — минем татлы хыялым,
талмас канат куючым;
күз яшемне түктерүчем,
җаннарымны кыючым.