Әллә кояш, әллә ай… (беренче вариант)

Онытылып йөрим һаман, 
Әллә өндә, төштә — мин? 
Син елмаеп бер карасаң, 
Коелам да төшәм мин. 

Тырышсам да уйларыңны 
Һич кенә (тиз генә) белеп булмый, — 
Минем өчен булдыңмы син 
Әллә кояш, әллә ай? 

Бер сүзеңне ишетсәм, 
Минең өчен мең алтын; 
Үзем тагы телсез калдым, 
Сүзләремне югалттым. 

Тырышсам да уйларыңны 
Һич кенә (тиз генә) белеп булмый, — 
Минем өчен булдыңмы син 
Әллә кояш, әллә ай? 

Күзләреңнән нур сибелә, 
Елмаеп көлгән саен. 
Мәхәббәт уты йөрәккә 
Кабынсын күргән саен. 

Тырышсам да уйларыңны 
Һич кенә (тиз генә) белеп булмый, — 
Минем өчен булдыңмы син 
Әллә кояш, әллә ай?