Иртән әни уята:
— Кызым, хәерле иртә!
Шул тылсымлы сүз мине
Көн буе саклап йөртә.
Әби мәктәпкә озата:
— Кызым, — дип, — хәерле юл!
Әбием изге күңелле,
Гел хәерле була юл.
Мин шушындый сүзләр беләм,
Син дә беләсең микән?
Хәерле юл, хәерле көн,
Тылсымлы сүзләр икән.
Мәктәбемә баргач та
Телимен хәерле көн.
Әллә шуңа әйбәт кенә
Хәерле уза бу көн.
Кичен әти каршы ала:
— Хәерле кич, кызым, — дип,
Бергәләшеп уйнаганда
Хәерле уза кич бик.
Мин шушындый сүзләр беләм,
Син дә беләсең микән?
Хәерле юл, хәерле көн,
Тылсымлы сүзләр икән.
Добавлено tatassr в ВС, 23/12/2018 - 22:38
«
»