Җырда булмый алдашып

Кошлар да юлчы дөньяда,
Кошның да үз язмышы.
Юллар җырлы, җырлар — моңлы,
Җырда булмый ялгышып.

Кушымта:
Кошларның да, кешенең дә
Моңы калмый адашып.
Җаны булып җыры кайта,
Җырда булмый алдашып!

Туган ил бар, туган җир бар,
Шатлыклы яз — җырларда.
Кош өчен дә, кеше өчен дә
Бәхет, моң — иле барда!

Үз илендә кош та түрдә,
Җырлап җайлый үз җаен.
Үз илендә кошларны да
Көтәләр һәр яз саен.