Мәңгелек сер

Карама күземә, карама!
Синең чын сурәтең бар анда.
Син анда үзеңне күрерсең,
Күзләрне гашыйк дип белерсең.

Тыңлама җырымны, тыңлама!
Сөю бер — сиңа да, миңа да.
Ишетсәң, шәфәкътай янармын.
Җырларым — мәңгегә яңрар моң.

Кагылма күңелгә, кагылма!
Анда син, син генә тагын да.
Мәңгегә ачылмас сер үзем.
Йөрәкне бикләдең син үзең!

Тыңлама җырымны, тыңлама!
Сөю бер — сиңа да, миңа да.
Ишетсәң, шәфәкътай янармын.
Җырларым — мәңгегә яңрар моң.