Рәхмәт, Ходай!

Рәхмәт, Ходай, исәнлегем өчен,
Бер-бер атлы таңнар атканга.
Тормыш ыгы-зыгысыннан арып
Якыннар янына кайтканга.

Рәхмәт, Ходай, җирнең матурлыгын
Үз күзләрем белән күргәнгә.
Тормышымның сукмаклары буйлап
Үз аякларым белән йөргәнгә.

Рәхмәт, Ходай, газиз йортларымда
Әткәй-әнкәй мине көткәнгә.
Рәхмәтеңнән ташлама син, Раббым,
Гомер юлларыннан үткәндә.

Рәхмәт, Ходай, балаларым өчен,
Алардан да газиз кем бар соң?
Кичер гөнаһларны, Раббым, Аллам,
Яманлыктан безне сакла син!