Әй, уйларым

Сызылып-сызылып таң атканда,
Кояш калкып, ай батканда
Уйладым уйларымны.

Әй, уйларым-дускайларым,
Барыбер очына чыг(а) алмамын,
Ватмагыз башкаемны.

Өзелеп-өзелеп ник янасың,
Җанымны утка саласың,
Әй, газиз йөрәккәем.

Көн янасың, төн янасың,
Җырлатасың, елатасың,
Табасың сәбәпләрен.

Чыктым урманга-кырларга,
Сайрар кошларны тыңларга,
Җир җиләк җиткән инде.

Ак яулыгым шул ук иде,
Әйт(ә) алмадым әйтер сүзем,
Зиһ(е)нем чуалган иде.
Ак яулыгым шул ук иде,
Әйт(ә) алмадым әйтер сүзем,
Зиһ(е)нем чуалган иде…