Пар ат

Җиктереп пар ат, Казанга туп-туры киттем карап:
Чаптыра атларны кучер, суккалап та тарткалап.

Кич иде. Шатлык белән нурлар чәчеп ай ялтырый;
Искән әкрен җил белән яфрак, агачлар калтырый.

Һәр тараф тын. Уй миңа тик әллә ни җырлый, укый;
Нәрсәдәндер күз эленгән һәм тәмам баскан йокы.

Бер тавыш килде колакка, яңгырады бер заман:
"Тор, шәкерт! Җиттек Казанга, алдыбызда бит Казан".

Бу тавыш бик ачты күңлем, шатлыгымнан җан яна:
"Әйдә, чап, кучер, Казанга! Атларың ку: на! на-на!"

Ноты для песни: