Бер елганың ике ярында

Кайгыларым ташлыйм диеп ялгыш,
Бәхетемне суга салганмын.

Һәм күперсез елга-елга,
Ярында мин, ярында мин,
Көймә көтеп ялгыз калганмын.

Сак белән сук кебек моңаябыз,
Бер елганың ике ярында.

Синең якка карап-карап,
Искә алам, искә алам,
Үткәннәрнең барын-барында.

Сине сагынып күпме моңайсам да,
Үткән көннәр кайтмый бит инде.

Әммә минем уйчан-уйчан,
Күңелемә, күңелемә,
Алар әле кайтыр шикелле.